"Bezdim hepsinden, ölüm gelse de huzur getirse!
Hangisini saysam: Haklının hakkı hiç verilmez;
Allı pullu giysi düşer, beş para etmez serseriye;
En güvendiğin adam seni aldatmaktan çekinmez.
Ona buna hayasızca yaldızlı paye dağıtılır,
Tertemiz genç kıza hoyratça damga vurulur,
Sarsak yönetimlerce becerikli insanlar engellenir,
Kusursuz adını hak etmişe haksızca leke sürülür.
Eğitimin, bilginin dili bağlanır yetkili kişilerce,
Bilgiç geçinen şarlatanlar yönetir bilgili adamı,
İyilik kıskıvrak kul köle edilir kötülüğe,
Doğru sözlü kişinin aptala çıkartılır adı.
Bezdim işte bunlardan ve hiç durmam bana kalsa;
Ölmek, sevdiğimi yalnız bırakıp gitmek olmasa."
William Shakespeare. Soneler. (Çeviri:
Bülent-Saadet Bozkurt).Remzi Kitabevi.13.Basım. İstanbul.2010:86.
Shakespeare'in kaleminden çıkan 66. soneyi ilk okuduğumda içinde bulunduğum akdeminin çelişkilerini yansıttığını hissetmiştim. Halen de aynı düşüncedeyim.
Özellikle Bülent-Saadet Bozkurt çevirisi bu duyguyu çok güzel yansıtıyor.
Günümüz akademi yöneticileri ve onların siyasi akılları altını çizdiğim sözlerden alınmamakta özgürdürler...
66. Sone (Can Yücel’in çevirisi)
"Vazgeçtim bu dünyadan tek ölüm paklar beni,
Değmez bu yangın yeri, avuç açmaya değmez.
Değil mi ki çiğnenmiş inancın en seçkini,
Değil mi ki yoksullar mutluluktan habersiz,
Değil mi ki ayaklar altında insan onuru,
O kız oğlan kız erdem dağlara kaldırılmış,
Ezilmiş, hor görülmüş el emeği, göz nuru,
Ödlekler geçmiş başa, derken mertlik bozulmuş,
Değil mi ki korkudan dili bağlı sanatın,
Değil mi ki çılgınlık sahip çıkmış düzene,
Doğruya doğru derken eğriye çıkmış adın,
Değil mi ki kötüler kadı olmuş Yemen' e
Vazgeçtim bu dünyadan, dünyamdan geçtim ama,
Seni yalnız komak var, o koyuyor adama."
66. Sone (Talât Sait Halman’ın çevirisi)
"Bıktım artık dünyadan, bari ölüp kurtulsam:
Bakın, gönlü ganiler sokakta dileniyor.
İşte kırtıpillerde bir süs, bir giyim kuşam,
İşte en temiz inanç kalleşçe çiğneniyor,
İşte utanmazlıkla post kapmış yaldızlı şan,
İşte zorla satmışlar kız oğlan kız namusu,
İşte gadre uğradı dört başı mamur olan,
İşte kuvvet kör-topal, devrilmiş boyu bosu,
İşte zorba, sanatın ağzına tıkaç tıkmış.
İşte hüküm sürüyor çılgınlık bilgiçlikle,
İşte en saf gerçeğin adı saflığa çıkmış,
İşte kötü bey olmuş, iyi kötüye köle;
Bıktım artık dünyadan, ben kalıcı değilim,
Gel gör ki ölüp gitsem yalnız kalır sevgilim."
https://www.sehriyar.info/?pnum=596&pt=66.%20Sone
Yorumlar